Hiob powiedział: «Zlitujcie się, przyjaciele moi, zlitujcie, bo ręka Boga mnie dotknęła.
Czemu, jak Bóg, mnie ścigacie? Nie syci was wygląd ciała?
Oby me słowa zostały spisane, oby w księdze utrwalone!
Żelaznym rylcem i ołowiem na skale wyryte na wieki!
Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi.
Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę.
To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty».
Live a Reply