„A gdy szli, zostali oczyszczeni”. Grzesznicy powinni usłyszeć te słowa i wysilić się, aby je zrozumieć. Łatwo jest Panu odpuścić grzechy. Często bowiem grzesznikowi jest przebaczone, zanim nawet znajdzie kapłana. W rzeczywistości zostaje uzdrowiony w chwili, kiedy żałuje. Jaki by nie był moment, kiedy się nawraca, przechodzi ze śmierci do życia […]. Niech sobie jednak przypomni, o jakie nawrócenie chodzi. Niech słucha słów Pana: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty” (Jl 2,12nn). Każde nawrócenie zatem powinno dokonać się w sercu, wewnątrz.
„Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem”. W rzeczywistości ten człowiek reprezentuje tych wszystkich, którzy zostali oczyszczeni w wodach chrztu lub uzdrowieni sakramentem pokuty. Nie idą już za demonem, ale naśladują Chrystusa, idą za nim, wielbiąc Go i dziękując Mu, nie porzucając Jego służby […]. „Jezus mu powiedział: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła»”. Wielka jest zatem moc wiary, ponieważ „”bez wiary” – jak mówi apostoł – „nie można podobać się Bogu” (Hbr 11,6). „Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość” (Rz 4,3). To zatem wiara zbawia, wiara usprawiedliwia, wiara uzdrawia człowieka w jego duszy i ciele.
Live a Reply