Poniedziałek, 8 Września : Św. Teodor Studyta

Nic nigdy nie było tak blisko Boga jak błogosławiona i godna podziwu Dziewica Maryja. Co może być czystszego? Co może być bardziej nieskazitelnego? Była tak gorąco kochana przez Boga, najwyższe i nieskończenie czyste światło, że połączył się z nią poprzez zstąpienie Ducha Świętego i narodził się z niej jako doskonały człowiek, zachowując jednocześnie swoją niezmienną i nieskażoną naturę. Cóż za cud!
W swojej ogromnej miłości do ludzi Bóg nie wstydził się przyjąć za matkę tę, która była Jego służebnicą. Cóż za łaskawość! W swojej nieskończonej dobroci nie wahał się stać się dzieckiem tej, którą sam ukształtował. Był naprawdę zakochany w najpiękniejszym ze swoich stworzeń i wybrał tę, która była warta więcej niż moce niebios. To właśnie do niej odnoszą się słowa proroka Zachariasza: „ Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już idę i zamieszkam pośród ciebie – wyrocznia Pana” (Za 2,14). […]
„Raduj się, domu Pański, ziemio, po której stąpał Bóg. Ty, która nosiłaś w swoim ciele Tego, którego boskość przepełnia wszelkie miejsca. Od Ciebie Ten, który jest samą prostotą, przyjął złożoną naturę człowieka; Odwieczny wszedł w czas, a nieskończoność otrzymała granice. «Raduj się, pełna łaski» (Łk 1,28): twoje dzieło i twoje imię są radośniejsze niż jakakolwiek radość. Z ciebie przyszła na świat nieśmiertelna radość, Chrystus, lekarstwo na smutek ludzi. Raduj się, raju szczęśliwszy niż ogród Eden, gdzie wykiełkowała każda cnota i wyrosło drzewo życia”.