Nasz miły Zbawiciel zapewnia nas w różnych miejscach swego świętego Pisma, że nieustannie troszczy się o nas i czuwa nas nami, że nosi nas i zawsze będzie nas nosił w swoim łonie, sercu i wnętrzu. I nie zadowala się mówieniem tego raz czy dwa razy, ale mówi to i powtarza aż pięć razy w jednym miejscu.
I gdzie indziej, nawet jeśli mogłaby się znaleźć matka, zapominająca o dziecku, które nosiła w swoim łonie, On jednak o nas nigdy nie zapomni. Zapisał nas na swoich dłoniach, abyśmy zawsze byli przed jego oczami. Ktokolwiek nas dotknie, dotknie Jego źrenicy. Nie powinniśmy się niepokoić o rzeczy niezbędne do życia i o ubranie, On dobrze wie, że tego potrzebujemy i troszczy się o to. On policzył włosy na naszej głowie i ani jeden nie wypadnie. Jego Ojciec kocha nas, jak On Ojca, a On nas kocha, jak Ojciec Jego i pragnę, abyśmy byli tam, gdzie On jest, to znaczy, abyśmy spoczywali z Nim na łonie i w sercu Jego Ojca.
(Odniesienia biblijne: Iz 46,3-4; 49,15-17; Za 2,12; Mt 6,31-3; 10,30; Łk 21,18; J 17,26; 15,9; 17,24; 1,2)
Live a Reply